DİSK Genel Merkezine Kimin İradesi Hakim Olacak?

DİSK Genel Merkezine Kimin İradesi Hakim Olacak?

İşçilerin... İşçi sınıfının...

DİSK’in Ankara’ya taşınması gündemiyle toplanan DİSK Başkanlar Kurulu, örgüt içinde uzun süredir biriken tartışmaları da gün yüzüne çıkardı.

Başını Nakliyat-İş ve Birleşik Metal-İş sendikalarının çektiği 11 sendika, gerekçelerini de açıklayarak DİSK’in Ankara’ya taşınmasına karşı olduklarını kamuoyuna duyurdu.

Bu 11 sendikanın ardından, 4 sendika daha ayrı bir açıklama yaparak “biz de karşıyız” dedi.

Günlerdir yalnız sendikalar değil, DİSK’in eski yöneticileri, işçiler ve DİSK’e gönül vermiş halktan da tepkiler yükseliyor. Bu tepkiler, DİSK’in Ankara’ya taşınmaması yönünde açıklama yapan sendikalarla ortak bir çizgide buluşuyor.

Geriye kalan 7 sendika ise taşınmadan yana tavır aldı.

Buraya kadar, demokratik tartışmalar ve tepkiler var.

Ancak durum bundan sonra değişiyor...

Başkanlar Kurulu toplantısına, tüzüğe göre yalnızca şu isimler katılabiliyor:

1. DİSK Genel Başkanı

2. DİSK Genel Yönetim Kurulu üyeleri

3. DİSK’e bağlı sendikaların genel başkanları

Bazı özel durumlarda, gündemin genişletilmesi veya özel çağrılar üzerine genel sekreterler ya da merkez yönetim kurulu üyeleri gözlemci olarak katılabiliyor.

Tüzük bu kadar açıkken, Genel-İş Sendikası neden şube başkanlarını, işyeri temsilcilerini DİSK’e çağırdı? Ve toplantı bitene o kadar orada neden bekletti?

Ve disiplin kurulu üyeleri neden Başkanlar Kurulu toplantısına dahil edildi.

Amaç neydi?

Gözdağı vermek mi?

Mahalle baskısı kurmak mı?

Kavga çıkartıp sayısal üstünlükle karşı görüşü bastırmak mı?

“Ben ne dersem o olur” demek mi?

“Para bende, karar da bende” anlayışını dayatmak mı?

İşçi sınıfımızın iradesini tekeline almak mı?

Bu tutum, DİSK içinde fikir tartışmasını bastırma girişimidir.

Genel-İş Sendikası bu davranışıyla, patronların klasik “işçiyi işçiye kırdırma” anlayışına uyuyor.

Bu, sınıf bilincine, sendikal dayanışma ruhuna ve DİSK’in mücadele geleneğine açıkça aykırıdır.

Bu tutum, DİSK’i daha da zayıflatmaktan başka bir işe yaramaz.

Genel-İş, bu anlayışı ile patronların en eski yöntemine işçiyi işçiye kırdırma anlayışına hizmet etmiştir. Aynı Genel İş Sendikası bir gece toplu iş sözleşmelerine imza atmakla nam salmıştır. Belediyelerde belediye başkanları ile patronlarla kolkoladır...

Eğer amaç buysa, açık söyleyelim: Genel İş Sendikasının

DİSK’i kendi icazetli, sarı sendikal anlayışına mahkum etmeye kalkması beyhude bir çabadır.

DİSK, Genel-İş’ten büyüktür.

DİSK, işçi sınıfının tarihsel birikimidir; kimsenin tapulu malı değildir.

...

DİSK Neden Ankara’ya Taşınmamalı?

DİSK’in merkezi İstanbul’da kalmalıdır. Çünkü:

1. DİSK, Türkiye işçi sınıfının doğduğu, büyüdüğü ve mücadele ettiği kentte kök salmıştır. 15-16 Haziran direnişi bu topraklarda yaşanmıştır.

2. İstanbul, sanayinin ve işçi yoğunluğunun merkezidir. DİSK’in en geniş tabanı buradadır.

3. DİSK’in tarihi, kültürel ve örgütsel hafızası İstanbul’dadır. Bu miras taşınarak değil, korunarak geleceğe aktarılabilir.

4. Ankara’ya taşınma, DİSK’i işçi tabanından koparır; bürokratikleşmeyi hızlandırır, mücadele gücünü zayıflatır. Yönünü değiştirir.

5. DİSK’in gücü siyasal iktidarlara, siyasi parti merkezlerine yakın olmaktan değil, fabrikalara, direniş çadırlarına, grev alanlarına yakın olmaktan gelir.

6. Ve unutulmamalıdır: 1 Mayıs 1977’de, Taksim Meydanı’nda 34 emekçinin katledildiği o kara günde DİSK işçi sınıfının onurlu yürüyüşünün öncüsüydü.

DİSK’in hafızasında Taksim vardır, 1 Mayıs vardır, 1977’nin kanlı pankartları vardır.

Bu tarih, DİSK’in İstanbul’dan silinemez bir parçasıdır.

DİSK’in adresi işçi sınıfının yüreğidir.

O adres, İstanbul’dur.

Miroğlu