FUTBOL, SİYASET ve TİP

FUTBOL, SİYASET ve TİP

Evet seçim kampanyası başladı. Bol bol vaat dinleyeceğiz. Vaatlere göre oy ver(mey)eceğiz. Seçim yapacağız.

Her şey seçimle başlar.

Neleri seçeriz? Eş seçeriz, arkadaş seçeriz, doğduğumuz yeri seçemeyiz de doyduğumuz yeri seçebiliriz. Meslek seçeriz...

Seçim önemlidir.

Mesela futbol takımı seçersiniz.

Futbol takımı 11 kişi ile maça çıkar. Yedekler olur. Kulüp başkanları olur, yöneticileri olur. Ama sayısı çok değildir. Ancak takıma gönül verenler milyonları bulabilir. Siz ise seyircisi olursunuz. Futbol takımında fanatik olmadığınız sürece keyif alırsınız. Onun dışında anlamsız acılar çekersiniz.

Mesela siyasi partiler seçer, gönül verirsiniz. Onlar için kavga edersiniz, arkadaşınızı, eşinizi dostunuzu karşınıza alırsınız. Partinizin genel başkanları olur, yardımcıları olur. milletvekilleri olur. Kıyak emeklilikleri olur. Belediye başkanları olur, müteahhidi olur. İş insanı olur. Katmerli ihaleleri olur. Ki onlar burjuva siyasi partileri olur. Siz sadece seçmen olursunuz. Seçersiniz. Ve siz seçimden seçime hatırlanırsınız. Seçmenlerin büyük çoğunluğu bu durumu bilmekle beraber değişim için harekete geçmez, herkes birbirinden bekler değişimi.

Futbol takımı tutmakla, siyasi parti tutmak arasında bir fark olmalıdır. Pele, Maradona çok iyiydi, Messi, Ronaldo çok büyük oyuncu. Yeteneklerine söz söylenmez. Futbol severler izlemeye doyamaz. Onları izlerken bir kaybınız olmaz. Yeter ki siz futbolu izlerken kendiniz kaptırıp, bunun seyirlik bir oyun olduğunu unutmayın. Evet, futbol birçok gündemin üstünü örter. Bundan dolayıdır ki futbola yatırım çoktur. Hem para kazandırır kulüplerine hem Ronaldo’nun attığı bir gol, toplumu ana gündeminden uzak tutar.

Anlamsız acılar çekmemek için fanatik seçmen değil bilinçli seçmen olmak gerekiyor. Siyaset seyirlik bir oyun, bir futbol maçı hiç değildir. Hayatın ta kendisidir. Hayatınızı şekillendirir, geleceğinizi belirler. Futbol maçı gibi izlenmez.

Burjuva siyasi partileriyle futbol takımları benzer durumdadır. Burjuva siyasi partiler özellikle seçim döneminde, genelde her zaman toplumu gerçek gündeminden uzak tutmak için vardır. Ama hepsinin sloganı her şey halk için, halka hizmet içindir. İnanan çoktur, halkımızın onlardan beklentileri yoktur. Ama oy verirler. Neden? Çünkü alternatifleri yoktur.

Halkımızın alternatif arayışları karşısında, parababaları harekete geçer ve alternatifleri de kendileri belirler. Bunun için can atanlar illaki her dönem bulunur.

Futbolda olduğu gibi siyasetinde iyi oyuncuları vardır. Bunlar laf cambazıdırlar. Çok konuşurlar ama aslında hiçbir şey konuşmazlar. Ancak halkımız onlar için adam yada kadın çok iyi konuşuyor demekten kendini alamaz. Görevleri bittikten sonra unutulup gidecekler. Kendileri de biliyor ama namları yürüsün yürüyebildiği yere kadar.

Kimdir bu cambazlar? Genelde sol görünümlü ama sol değerleri meclisteki koltuk için terk etmiş kişilerdir. Pratikleri ile söylemleri birbirini tutmadığı için önleri açılır, parlatılırlar. Görünüm solcu, bıyık solcu, sakal solcu, giyim solcu, söylem solcu, şekil solcu, pratik orta yolcudur. Orta yolcu kendisi için çalışandır.

Ne zaman ortaya çıkarlar?

Halkımızın burjuva siyasi parti ve siyasetçilerine güvenin azaldığı ve en fazla tepki vereceği dönemlerde bu laf cambazları, pratik kaçkınları ortaya çıkartılır, halkın sözcüsü konumunda gösterilirler. Üstelik bu oyuncuların kendileri de buna inanır. Birilerinin halkın duymak istediği lafları söylemesi gerekir. Ki o sözler suya sabuna dokunmadan olmalıdır. Eleştiriyor gibi yapıp eleştirmemelidir. Çünkü birileri halkın istediği sözleri söylemezse, halktan yana, işçi sınıfından yana sözü ve pratiği olanların halkla buluşması kaçınılmaz olur.

Şunu net olarak söyleyelim, halkımız için sol, sosyalizm umuttur. Bu umudu boşa çıkartmak ve halkımızın kafasında silmek gerekir. Bu nedenle onların salon ve kürsü söylemiyle ve de pratiği ile sınıf mücadelesinde uzak, İşçi Sınıfımız ve emekçi halkımızın gönlüne yapay ve geçici bir bağ kurmalarına sınırlı ölçüde izin verilir.

Bu görev bu dönem için TİP’e verilmiştir. Televizyonlarda, sosyal medyada her fırsatta görünür yapılıyorlar.

Dikkat edin TİP’e, AKP iktidarını doğrudan eleştirmez, bilinenleri sloganvari bir biçimde dile getirirler. Bunlarda sosyal medyada dalga dalga yayılır. Dikkatli dinlediğinizde yeni bir şey ve halka yönelik hiçbir şey söylemedikleri pratiklerinde açıkça ortaya çıkar. TİP'e işsizlik, pahalılık, zam söylemleri çekici geliyor. Ama pratik kendini gösteriyor. Nasıl mı? Yoksulluk sınırı 2022 Aralık ayında 26.485 iken, asgari ücret 15.400 TL olsun dedi ve suspus oldu. Asgari ücret 8.506 TL olunca sesi çıkmadı. Mesela diplomayı hiç sormadılar, sormazlar da.

Emperyalizme ses etmez, ABD’yi karşılarına almazlar. Avrupa Birliğine karşı değildirler. NATO’ya hayır diyemezler. İşçi eylemlerinde bayrak göstermeden öte İşçi Sınıfı ile bağları yoktur. Ama adlarında "işçi" olduğu için İşçi Sınıfı mücadelesi verildiği sanılır. Bunun içindir ki parababalarının övgüsünü alabilirler. İşte bu sol değildir. Halkımıza, alın size sol-sosyalist bu demektir, deniliyor. Bu sol-sosyalist değildir. Bu olsa olsa solun dizayn edilmesidir. Yeni sol.

Yokluğun, yoksulluğun, işsizliğin sebebi olanlara karşı mücadele etmeyenler, bir okus pokusla onlara karşı mücadele ediyormuş algısı yaratılmış durumdadır.

Futbolun oyuncuları en fazla 35-36 yaşına kadar oynayabilir, sonra futbolu bırakırlar. İyilerin röveşatada attığı gol yıllarca unutulmaz. Burjuva siyasi partilerin oyuncularının siyaseti bırakma yaşı yoktur. Onlar hep var olmak ister. Siyaseti bıraktıkları anda unutulurlar. Ancak sol söylemle (pratikle değil) ortaya çıkan siyasi parti oyuncularının siyaseti uzun sürmez. Ki onlar bir bilgisayar oyunu gibidir bir süre oynanır sonra yeni bir bilgisayar oyununa yerini bırakır. Ve kimse hatırlamaz eski oyunu ve oyuncuları...

Miroğlu