Grev kırıcılığı üzerine

Grev Kırıcılığı 

Grev kırıcılığı, işçilerin Anayasal bir hak olan grev hakkını etkisizleştirmek, grevin gücünü kırmak ve işçilere daha az hak vermek ya da mevcut hakları tamamen ortadan kaldırmak için patronların sistemli biçimde kullandığı bir yöntemdir.

Neden yapılır?

Patronlar üretimi durdurmamak ve ekonomik kayba uğramamak için grev kırıcılarını kullanır.

Grevdeki işçilerin moralini bozmak, birliklerini zayıflatmak ve grevi bitmeye zorlamak isterler.

Sendikal örgütlülüğü dağıtmak, işçilerin pazarlık gücünü kırmak ve örgütlü mücadeleyi etkisizleştirmek için tercih edilir.

Patronlar grev sürecinde işçilerin birliğini dağıtmak için sıkça şu yollara başvurur:

Öncelikle şunu belirtelim ki patronların en iyi yaptığı şey işçileri sendikalarını tartışır hâle getirmeleridir. İşçilerin sendikalarına olan güvenini kırarlarsa gerisi kolaydır.

Şimdi yaptıklarını sıralayalım...

Grev dışındaki işçilere prim, ikramiye, ekstra ödeme gibi vaatler sunarak arayı bozmaya çalışırlar,

“Bu haklardan greve katılanlar yararlanamaz” diyerek işçileri birbirine karşı kışkırtırlar,

Bu da işe yaramazsa devreye işten çıkarma, cezalandırma ve baskı tehditleri girer,

Grevdeki işçilerin yerine dışarıdan işçi getirerek grevin etkisini kırmaya çalışırlar.

Ama tabiki yasal değildir bunlar...

Yasa ne diyor?

6356 Sayılı Yasaya Göre Patron Ne Yapamaz?

1. Grevdeki işçilerin yerine yeni işçi alamaz.

Madde 65 uyarınca işveren, grev süresince grevdeki işçilerin yerine geçici veya sürekli yeni işçi alamaz.

2. Grev kırıcı işçi çalıştıramaz.

Aynı madde gereği dışarıdan grev kırıcılığı amacıyla işçi getirmek yasaktır.

3. Grevdeki işçileri işten çıkaramaz.

Greve katılmak, Anayasal haktır. Grev nedeniyle işçi çıkarmak yasa dışıdır.

4. Greve konu işi başka işçilere yaptıramaz.

İşveren grevde olan işçilerin yaptığı işi:

başka bölümden işçiye,

taşerona,

yeni bir ekibe

devrederek üretimi sürdürmeye çalışamaz (Madde 65).

5. Grev nedeniyle işçiye ceza veremez.

Grev hakkını kullandığı için işçiye disiplin cezası vermek, yerini değiştirmek, vardiyasını bozmak yasal değildir.

Ancak yasaların varlığı patronlar için birşey ifade etmiyor. 

Grev sürecinde işçilerin sendikasından istifa etmesi, o işyerinde sendikal baskı yapıldığının ve grev kırıcılığının en açık kanıtlarından biridir.

Çünkü işçiler grev yoluyla daha iyi koşullar ve daha yüksek ücret elde edecekleri bir dönemde sendikadan istifa ediyorsa bunun makul bir açıklaması yoktur. Bu durum, ancak patron baskısı, tehdit, korkutma ve manipülasyon ile açıklanabilir.

Kısacası grev kırıcılığı; tehdit, vaat, baskı ve manipülasyonun birleştiği, işçilerin hak mücadelesini zayıflatmak için kullanılan açık bir işçi ve sendika düşmanı yöntemdir.

Buna karşı duracak olan ise işçilerin örgütlülüğü ve sendikalardır.

İşçiler günübirlik vaatlere değil, kendi geleceğine, kazanılmış haklarına ve ortak mücadele kültürüne sahip çıkmalıdır.

Grev kırıcılığını boşa çıkaracak tek güç, birlik olmuş, örgütlü işçi sınıfıdır.

Bir not;

Grev kırıcılığı sadece patronlar tarafından yapılmaz; grevi görmezden gelen, yok sayan, destek vermeyen sendika ve sendikacılar da grev kırıcılığına ortak olur.

Patronun yaptığı grev kırma eylemi suçtur ve az da olsa bir cezai yaptırımı vardır.

Ancak işçi grevlerine destek vermeyen sendikacılar için herhangi bir hukuki yaptırım yoktur.

Bu tür sendikalara verilebilecek tek gerçek ceza, işçilerin o sendikalara üye olmaması ya da o sendikaların yönetimine bizzat gelip değiştirmesidir.

Miroğlu