İŞÇİLER SENDİKA İSTİYOR MU?

İŞÇİLER SENDİKA İSTİYOR MU?

İşçiler sendika istiyor mu?

Hayır.

Hemen kızmayın.

Sendikalaşma oranı itibariyle sendika istemiyorlar diyebiliriz. (Elbetteki sendikal mücadele veren işçilerin olduğunu da biliyoruz. Asli görevleri işçileri sınıf sendikacılarından, sınıf mücadelesinden ve devrimcilerden uzaklaştırılmak olan sarı sendikacıları unutmayalım.)

Bunun nedeni sadece sendika ve sendikacıların oluşturduğu güvensizlik ortamı değildir. Örgütsüzlüğün bir yaşam biçimi olarak seçilmesinin de ciddi bir payı vardır.

Genel olarak işçiler işyerlerinde bir sorun yaşarsa, hakkını alamazsa, sendikalara başvurmayı tercih eder duruma geldiler. Yani işçiler örgütlenip koşulları düzeltmek için yada çalışırken değil işten ayrılma sürecinde veya işten atıldıktan sonra sendikalara gitme eğilimindeler.

Yada avukatlarla mahkeme süreçlerinde çözüm arıyorlar. Bu anlamda fiili mücadeleden de uzak duruyorlar. Daha çok bireysel çözümden yana tavır sergileniyor.

Son yıllarda sendikalara üye olup kendini işten attırarak tazminat alma eğilimi artmış durumdadır. İşten ayrılmak isteyen işçi e-devlet üzerinden işkolundaki sendikaya üye oluyor. O üyeliğini bir biçimde patrona duyuruyor. Yani sendikayı işten atılma aracı olarak görüyor. Buna yönlendiren bu işin tüccarlığını yapan avukatlar olduğu da biliniyor. Patronda, sendika geleceğine üye işçilerin bazılarının tazminatını verip işten atıyor. Tazminatını alamayan işçiler ise dava yolu ile hakkını aramaya yoluna gidiyor. Bu bir iki günlük pazarlık sürecinde üye olunan sendikanın haberi dahi olmuyor. İşçi, kendini işten attıracak üyelik belgesini alınca, çoğu kez sendikadan da istifa ediyor.

Ancak o işçiler, bize sahip çıkan olmadı diye sendikaları suçlayabiliyorlar. Olumsuzluk hızlı yayılır.

Bu durum gerçek anlamda örgütlenmek isteyen işçileri de gerçekten örgütlenme yapan sendika ve sendikacılarında işini zorlaştırıyor. Bu durum sendikalaşma ve örgütlenme önünde ciddi bir engel olmaya başladı. Ama aynı oranda patronları rahatlattı. Sendikaya üye olan her işçi işten atılıyor algısı yayılıyor...

İşçiler nasıl bir sendika istiyor?

Tüm taleplerini çözecek ama kendilerini çözüm sürecine dahil etmeyecek bir sendika istiyor. Eyleme çağırmayacak, çalıştığı işyerini eyleme götürmeyecek, patronla karşı karşıya getirmeyecek ama haklarını da alacak bir sendika. Nasıl olacak bu? Bu işleri yapmak için sendikaya aidat veriyor ya, yeterli değil mi? Hatta sendikalara aidat vermeye de gerek yok.

İşçilerin üyesi sendikalarla bağı nedir?

İşçilerin üyesi olduğu sendikalarla bağı yok denecek kadar azdır. Bağ pamuk ipliğine bağlıdır. Oda koptu kopacak.

Sendika nedir?

Sendika işçilerden bağımsız aracı bir kurum... Bu kanıda hızlıca kabul görüyor.

İşçiler mevcut sendikal anlayışlardan memnunlar mı? Sınıf sendikacılarıyla karşılaşmadıkları sürece sendikal anlayış kavramı çok bilinmez. Memnuniyetlik bu anlamda ölçülemez.

Yukarıdaki cevaplar doğrultusunda işçilerin birçoğu için sendikal anlayış önemli değildir. Hepsi aynıdır. Önemli olan işverenle ilişkisi iyi olan sendikadır. İşte bu anlayış kötüdür. Bu anlayışla hak alamazsın. Bu anlayışla ücret ve çalışma koşulları iyileşemez...

Sonuç ortadadır.

Sendikalaşma oranı kaç? 14.76.

Bunların da yarısı ancak toplu iş sözleşmeli çalışıyor. Sözleşmelerin içeriğine de hiç girmeyelim.

İşçiler, mevcut sendikal anlayışı değiştirmek için mücadeleye girmedikçe, sendikaların ancak kendileriyle var olacağını kabul etmedikçe,

'Bu yıl asgari ücret kaç Lira olacak?' sorusunun cevabını bekleyeceklerdir.

Görev sınıf sendikacılarında, daha çok çalışacaklar, başka yolu yok...

Sahi asgari ücret kaç Lira olacak?

Miroğlu