SON TAHLİLDE

SON TAHLİLDE

İşçiler üyesi olmadıkları sendikaları eleştirmekten vazgeçmelidir. Her bir şeyi bilenler tüm sendikaları eşitleyerek eleştirmekten vazgeçmelidir. Sol-sosyalistler pratikte olmayıp, işçi mücadelesinin kendilerinden sorulur düşüncesinden ve kendilerinin olmadığı işçi direnişlerini, eylemlerini görmezlikten gelmekten vazgeçmelidir.

Ve de hiç birşey yapmadan çok şey yapıyormuş gibi davranmaktan vazgeçmelidir.

Ve felsefe yapmadan sınıf mücadelesine bakabilmelidirler.

Gerçek ortadadır.

İşçilerin %90'ı örgütsüzdür.

İşçilerin örgütlü olanlarının %90'ı sarı sendikalara üyedir.

Sarı sendika üyesi ve toplu iş sözleşmeli olan işçiler de dahil olmak üzere ücretler ortalama işçi ücretine dönüşen asgari ücret veya onun biraz üzerindedir.

Emekliler ortalama 7500 TL veya biraz üzerinde almaktadır.

İşçiler, emekçi halkımız sefalet ücretine, pahalılığa mahkum olmuş durumdadır.

Ama;

Sendikal mücadele aynı zamanda politik bir mücadeleye dönüşmelidir. Dönüşmüyor. Sol ve sosyalistler bunun çok eleştirisini yapar.

Ama sendikaların yönetiminde sosyalistler yok denecek kadar azdır. Olanları da yok saymanın dayanılmaz hafifliği yaşanıyor. Neden yoklar, niçin yoklar cevabı düşünülmelidir.

Son tahlilde işçiler, emekçiler, emekliler solcu sosyalistlerden uzak olduğu kadar, solcu- sosyalistler de işçi, emekçi ve emeklilerden uzaktır. Ama bunu sol-sosyalistler kabul etmez. Bu iddiaya karşı onlarca yazı, makale ama belki bir, belki iki, ama kendilerinin birebir örgütlemediği ilişkilerini ve de bağının olmadığı işçi direnişlerinden, eylemlerinden birkaç kişiyle dalgalandırdıkları bayrağı kanıt olarak gösterebilirler. İşte tamda bundan vazgeçmelidirler. Yok yok sınıf dayanışmasından vazgeçmek değil daha da güçlendirmeleri gerektiğinden söz ediyorum. Çünkü dayanışma sınıf mücadelesinin önemli bir parçasıdır.

Ama sınıf dayanışması da yok dönecek kadar azalmıştır.

Ancak sınıf mücadelesini yazmak, çizmek ya da belki bir, belki iki kez yarımşar saatlik direniş ziyaretlerinden slogan atmaktan ibaret değildir.

İşçi sınıfı içerisinden, mücadelesinden yoksan kaleminden ne çıkarsa çıksın, resmi nasıl çekersen çek, taraftarlarına ne anlatırsan anlat boştur.

Son tahlilde, işçiler örgütsüzdür. Ve o işçiler hem sosyalistlere uzak ve giderek sendikalara da uzaklaşmaktadırlar.

Miroğlu